William Blake
Uśmiech

Jest li Uśmiech Miłości,
I jest Uśmiech Zdrady,
I jest Uśmiech Uśmiechów
Z ich wspólnej narady.

Są Grymasy Pogardy,
I Grymasy Niechęci,
I jest Grymas nad inne,
Trwale wryty w pamięci;

Bo wypalon jest w Rdzeniu Serca,
I wypalon jest w Szpiku Kości,
I ten jeden wciąż niewyśmiany,
Jeden tylko Śmian w samotności,

Gdzieś pomiędzy Kołyską a Grobem
Uśmiech raz tylko usta ocienia,
Lecz ten jeden, gdy raz już Zaśmiany,

Koniec niesie wszelkiego Cierpienia.

 

(Translated by: Witold Wojtaszko)